گُل ... این زیبای آفرینش ،دیدنش آرامت میکند ، گل... و پرندگانی که میخوانند ، و پروانه هایی که تعدادشان کم شده است و کس نمیداند چرا. بعضیها مثل گل می مانند ؛دیدنشان آرامش بخش است ؛ و شنیدن صدای بعضیها ؛ چون پرندگان به تو اطمینان میدهد که همه چیز آرام است و زیبا . آب ... بودنش و جاری اش شوقی کودکانه در دلت بر می انگیزاند و همین شوق است که وادارت میکند به آب بزنی اگرچه فقط دست و پایت را. عشق... گل را زیبا میکند ، آواز پرندگان را جاری و آب را آواز میسازد . عشق... که اگر همان باشد که فکر میکردی قدرتت میدهد نه برای تخریب بلکه برای باز کردن راه در دل کوه که آدمیان به سلامت از آنجا بگذرند... و چه صبح زیباییست امروز هرچند همه چیز طبق خواسته من نیست . ذهنم را میخواهم به گل و دوستانش و به آب و جاری اش محدود کنم بگذار بگویند ذهنش محدود است مرا چه باک که دنیایم آرام است ... .روزتان خوش باشد ، گوشتان را بر بعضی حرفها ببندید و از امروزتان شوق برچینید...